Praktijk De Paarse Vlinder

Rouw- en verliesbegeleiding

Wat is rouw?


Rouwen is een werkwoord

Het werkwoord rouwen is een zwak werkwoord, dit betekent dat in de verleden tijd de ou blijft staan.  De vervoeging gaat als volgt:

Onvoltooid tegenwoordige tijd: ik rouw

Onvoltooid verleden tijd: ik rouwde

Voltooide tegenwoordige tijd: ik heb gerouwd

Onvoltooide verleden tijd: ik rouwde

Gebiedende wijs: rouw!

Toekomende tijd: ik zal rouwen

Dit gaat echter niet op bij dit werkwoord. Je kunt niet zeggen "ik zal rouwen". "Ik rouwde" en "ik heb gerouwd" zijn uitdrukkingen die onmogelijk zijn. Rouwen gaat nooit naar een verleden tijd, rouwen blijft je hele leven bij je. Het kan hooguit slijten. 

Rouwen zou een sterk werkwoord moeten zijn. Het is zo sterk dat het je er voortdurend onder probeert te krijgen. Het is een gevecht. Dat gevecht moet je leren, moet je aan durven te gaan.

Rouwen zal nooit voltooid verleden tijd worden, daarvoor is het te sterk. Een rouwproces is nooit echt klaar. Je kunt het vergelijken met een wond. Na een tijdje komt er een litteken. Dit litteken blijft altijd bij je. Je kan het zien, maar je kan er mee leven. 

Rouwen doe je als je om iemand of iets geeft. Rouw en liefde horen bij elkaar. Ieder rouwt op zijn eigen wijze en zoekt zijn eigen weg. 

Rouw moet je nemen. Juist het ontkennen en wegstoppen van verlies veroorzaakt een onderhuids emotioneel gezwel, dat onverwacht zijn kop op kan steken. Rouwen doe je met heel je lijf, met alles wat in je zit. Voelen, denken, doen, fysiek. Alle reacties mogen er zijn en zijn heel normaal in een tijd waarin je (opnieuw) je weg moet vinden in een wereld die voorgoed veranderd is. 

Er is werk te doen. Je hebt het verlies te erkennen en te aanvaarden, accepteren dat de wereld is veranderd. Belangrijk is dat je echt afscheid neemt. Het is nodig om je aan te passen aan het leven van nu, je gaat verder met het gemis en de herinneringen. Alles moet weer settelen in het nieuwe leven. Hier moet het verlies ook een plek krijgen. Je neemt je verdriet en je geluk. 


'Verwerken is niet loslaten, maar anders leren vasthouden.'     Manu Keirse